کد مطلب:173056 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:153
الگوی وفاداری
گرچه در صحنه كربلا همه ی یاران حضرت وفادار بودند، اما در رأس همه ی وفاداران باید از حضرت عباس علیه السلام نام برد. واژه هایی همچون، نافذ البصیره ( دارای بینش عمیق ) ، صلب الایمان ( دارای ایمان سخت ) آثر و ابلی ( ایثارگر و سربلند در آزمون ) ، العبد الصالح ( بنده ی شایسته ) ، المطیع لله و لرسوله ( مطیع خدا و پیامبر ) ، الفادی ( فدا شده ) ، الواقی ( نگهبان ) ، الساعی ( تلاشگر ) ، السقا ( آب آور طفلان ) ، صاحب اللواء (علمدار ) و... همه و همه حاكی از فضایل و مناقب بی شمار اوست.
آن حضرت نه تنها خود در كربلا حضور فعال داشت، بلكه سه برادر خود را نیز برای یاری امام حسین علیه السلام ترغیب كرد. با ورود شمر به صحرای كربلا و تقدیم امان نامه به حضرت عباس علیه السلام ایشان می فرماید:
ای دشمن خدا، دستت بریده باد، آیا از من می خواهی برادرم، فرزند فاطمه زهرا علیهاالسلام را ترك كنم و در طاعت دشمنان ملعون و فرزندان آنان درآیم؟ [1] .
حضرت عباس در جایگاه علمداری لشكر امام حسین علیه السلام، تا آخرین لحظه در كنار امام علیه السلام بود و با تمام توان از او دفاع كرد. در این باره می نویسند: وقتی پرچمی را كه ابوالفضل علیه السلام در كربلا در دست داشت به
دربار یزید آوردند، یزید دید آن پرچم بر اثر ضربات جای سالمی ندارد، پرسید: این پرچم دست چه كسی بوده است؟ گفتند: عباس بن علی، یزید گفت: هكذا یكون وفاء الأخ لأخیه. [2] .
تجلی ایثار ابوالفضل در مقام سقایی زمانی به اوج خود می رسد كه آن آب آور نامدار در دل امواج آب قرار می گیرد و در نهایت تشنگی، به یاد تشنگی برادرش آب نمی آشامد و می گوید:
و الله لا أذوق الماء و سیدی الحسین عطشانا. [3] .
بنابراین، سخن و كردار ابوالفضل علیه السلام در صحنه ی عاشورا می تواند درس ادب، ایثار، رشادت، شهامت، تلاش، شجاعت، ولایت پذیری و مسؤولیت پذیری و... را به انسان ها بیاموزد.
آن حضرت نه تنها خود در كربلا حضور فعال داشت، بلكه سه برادر خود را نیز برای یاری امام حسین علیه السلام ترغیب كرد. با ورود شمر به صحرای كربلا و تقدیم امان نامه به حضرت عباس علیه السلام ایشان می فرماید:
ای دشمن خدا، دستت بریده باد، آیا از من می خواهی برادرم، فرزند فاطمه زهرا علیهاالسلام را ترك كنم و در طاعت دشمنان ملعون و فرزندان آنان درآیم؟ [1] .
حضرت عباس در جایگاه علمداری لشكر امام حسین علیه السلام، تا آخرین لحظه در كنار امام علیه السلام بود و با تمام توان از او دفاع كرد. در این باره می نویسند: وقتی پرچمی را كه ابوالفضل علیه السلام در كربلا در دست داشت به
دربار یزید آوردند، یزید دید آن پرچم بر اثر ضربات جای سالمی ندارد، پرسید: این پرچم دست چه كسی بوده است؟ گفتند: عباس بن علی، یزید گفت: هكذا یكون وفاء الأخ لأخیه. [2] .
تجلی ایثار ابوالفضل در مقام سقایی زمانی به اوج خود می رسد كه آن آب آور نامدار در دل امواج آب قرار می گیرد و در نهایت تشنگی، به یاد تشنگی برادرش آب نمی آشامد و می گوید:
و الله لا أذوق الماء و سیدی الحسین عطشانا. [3] .
بنابراین، سخن و كردار ابوالفضل علیه السلام در صحنه ی عاشورا می تواند درس ادب، ایثار، رشادت، شهامت، تلاش، شجاعت، ولایت پذیری و مسؤولیت پذیری و... را به انسان ها بیاموزد.
[1] اعيان الشيعه، ج 1، ص 600.
[2] سوگنامه ي آل محمد، ص 300.
[3] همان 304.